Öğretmen, öğrencilerine sorular soracağını söyler. Birinci soruyu bilene ikinci soruyu sormayacağını belirtir. Şimdi söyle bakalım Mustafa, bir hindinin kaç tane tüyü vardır?
Mustafa:
- 9567 tane tüyü vardır!
- Mustafa nereden öğrendin bunu?
- Öğretmenim, hani 1. soruyu bilene 2. soruyu sormayacaktınız?
Öğretmen sınıfta ders anlatırken çocuklara sormuş:
-Anneniz sizi çarşıya yolladı, bir kilo patates iki kilo domates, bir paket tuz, yardım kilo da beyaz peynir al, dedi. Patatesin, domatesin, tuzun peynirin fiyatlarını biliyorsunuz, daha önceki derste bu üniteyi işlemiştik. Şimdi hesaplayın bakalım, bakkala ne kadar vermemiz gerekiyor?
Bütün talebeler oturmuş hesabını yapmış, toplamış, defterlerine bir güzel yazmışlar.
Ama çocuğun biri hiç birşey yazmadan öyle oturuyormuş, öğretmen merak etmiş:
-Oğlum sen niye yazmıyorsun?
-Lüzum yok öğretmenim..
-O ne biçim laf! Ne demek lüzum yok!
Çocuk gülümsemiş:
-Öğretmenim benim babam bakkaldır, biz böyle şeylere para vermeyiz. :)
Adamın biri otobüs yolculuğu sırasında mola yerinde inerek tuvalete gitmiş. Tam boş bir tuvalet bulup içeri girmişken, yan tuvalletten bir ses gelmiş:
- Merhaba! Adam bu sesi duyunca önce ne yapacağını şaşırıp, sonra gayri ihtiyari Merhaba demek zorunda kalmış. Hemen ardından aynı ses :
- Nasılsın? demiş. Adam yine şaşırarak sohbeti devam ettirmiş.
- iyiyim teşekkürler sen nasılsın? Yan tuvalletten cevap gelmiş :
- Ne yapıyorsun? bu soruyu duyan adam, soruyu soranın o an ne yaptığını tahmin edeceğini düşünerek konuya dağıtmak için :
- Antalya’ dan izmir’ e gidiyorum demiş. Siz? Yan kabinden gelen ses, sinirli bir tonla :
- Sevgilim şimdi telefonu kapatmak zorundayım. Yan tuvalette bir adam var, sana sorduğum soruları cevaplıyor. manyak mıdır nedir :)
Sarışının biri ilkokul öğretmeni olarak staja başlar, çok heveslidir. Bir gün teneffüs sırasında bütün çocuklar futbol oynarken bir çocuğun oyun alanının sonunda kenarda durduğunu görür. Çocuğun iyi olup olmadığını öğrenmek üzere yanına yaklaşır ve çocuk bir sorununun olmadığını söyler. Bir süre sonra sarışın çocuğun yine tek basına aynı yerde durduğunu görür, içi rahat etmez ve tekrar çocuğa yaklaşarak,
-Senin arkadaşın olmamı ister misin? diye sorar, çocuk pek hevesli olmamakla birlikte “tamam” der. İlerleme kaydettiğini düşünen sarışın öğretmen Bütün çocuklar topun pesinde koşturup oynarlarken sen neden burada duruyorsun? diye sorar. Afallayan cocuk hayretle cevap verir:
-Çünkü ben kaleciyim!!!
Dursun'la Temel, bebeklerini parkta dolaştırıyorlardı.
Dursun 12 aylık bebeği yürüyor, Temel'in 22 aylık bebeği ise kucakta..
-Övünmek cibi olmasun benimçi çok akillidur, dedi Dursun.
Temel'in cevabı daha bi gariptir:
-Benimçi daha akilli daa! 20 aylik oldu hala kendini taşıtayi..
Karı koca otele geldiler. Anahtarı aldılar. Otel personelinden biri kendilerine yardım etti. Odaya çıktılar. Personel valizleri yerleştirirken, kadın pencereden baktı ve yüzünü buruşturdu:
"Ne biçim otel bu! Sözüm ona adı "Deniz Oteli" hiçbir yerinden deniz görünmüyor ki..
Personel hemen atıldı:
"Beyazıt'taki "Amerikan Oteli"nden de New York görünmez, efendim..."
1990 sayımına göre toplam nüfûsu 99.826 olup, 25.285’i ilçe merkezinde, 74.541’i köylerde yaşamaktadır. Merkez ilçeye bağlı, 62, Derecik bucağına bağlı 10 köyü vardır.
İlçe torakları dar bir kıyı şeridiyle, güneydeki dağlık kesimden meydana gelir. Dağlık kesimin içlerine doğru genişleyen kıyı şeridinde tarım yapılır. Başlıca tarım ürünleri mısır, fındık ve zeytindir. Balıkçılık ve büyükbaş hayvancılığı gelişmiştir. Son zamanlarda çilekçilik de gelişmektedir. İlçede tütün işleme atölyesiyle hayvan yemi de üreten bir süt fabrikası vardır.
İlçe merkezi deniz kıyısında Giresun-Trabzon sâhil yolunda kurulmuştur. İl merkezine 14 km mesâfededir. Merkez ilçeyle birleşmek üzeredir.
Trabzon ilinde; Merkez ilçe (Trabzon), Akçaabat, Araklı, Arsin, Beşikdüzü, Çarşıbaşı, Çaykara, Dernekpazarı, Düzköy, Hayrat, Köprübaşı, Maçka, Of, Sürmene, Şalpazarı, Tonya, Vakfıkebir ve Yomra ilçeleri vardır.
Merkez: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 216.605 olup, 143.941’i ilçe merkezinde, 72.664’ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 42, Çağlayan bucağına bağlı 6 köyü vardır. Yüzölçümü 168 km2 olup, nüfus yoğunluğu 1289’dur. İlçe toprakları dar kıyı şeridi ve hemen ardından yükselen dağlardan meydana gelir.
Ekonomisi tarım ve sanâyiye dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri fındık, çay, mısır, tütün ve fasulyedir. Kıyı kesimlerde büyükbaş hayvan besiciliği yaygın olarak yapılır. Balık yağı ve unu fabrikası, un fabrikaları, çimento fabrikası, tuğla ve kiremit fabrikaları ve tütün işleme, fındık kırma atölyeleri başlıca sanâyi kuruluşlarıdır.
İlçe merkezi tabiî bir limanın kıyısında transit yolunun üzerinde ve Boztepe eteklerinde kurulmuştur. Giresun-Rize karayolu ilçe merkezinden geçer.
1990 sayımına göre toplam nüfûsu 55.419 olup, 12.141’i ilçe merkezinde, 43.278’i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 27, Dağbaşı bucağına bağlı 14 köyü vardır. Yüzölçümü 372 olup, nüfus yoğunluğu 149’dur.
İlçe toprakları dar bir kıyı şeridinin hemen arkasından başlayan dağlardan müteşekkildir. Trabzon Dağları ilçenin büyük bir bölümünü kaplar. Yağışların bol olması dağlık bölümlerde gür bir ormanlık alanın doğmasına sebep olmuştur. İlçenin orta kesimlerindeki dağların, yamaçlarında yüksekliği 1750-2200 m arasında değişen platolar yer alır. İlin en uzun akarsuyu olan Karadere ilçe merkezinden geçerek Karadeniz’e dökülür.
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri çay ve fındıkdır. Hayvancılık ekonomide önemli bir yer teşkil eder. Besi hayvancılığı gelişmiş olmasına rağmen, yaylacılık hâlâ önemini korumaktadır. En çok sığır beslenir. İlçede üretilen çayın işlendiği bir çay fabrikası vardır.
İlçe merkezi, Karadeniz’in kıyısında kurulmuştur. Trabzon-Rize karayolu ilçe merkezinden geçer. İl merkezinin 41 km doğusundadır. 1953’te ilçe olmuştur.
1990 sayımına göre toplam nüfûsu 18.983 olup, 3665’i ilçe merkezinde, 15.318’i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 24 köyü vardır. İlçe toprakları kıyıdan içerde olup, dağlıktır. Ekonomisi hayvancılık ve ormancılığa dayalıdır. Dağlar genelde kızılağaç, gürgen, kayın ve ladin ağaçlarından meydana gelmiş ormanlarla kaplıdır. Süt ürünleri ve tereyağı meşhurdur. İlçe merkezi Zigana Dağları eteklerinde kurulmuştur. Vakfıkebir’e bağlı bir bucakken 19 Haziran 1987’de 3392 sayılı kânunla ilçe oldu.
Devamı..
